Nie płacz nad rozlanymi uczuciami.

 Dwa sztuczne uśmiechy. Trzy głębokie oddechy. Jedno odwzajemnione spojrzenie. Stoimy nad przepaścią. W kieszeni mam broń. Nikt nie jest w stanie mnie powstrzymać. Uratuj mnie nim spadnę.
 To był okropny sen. Byłeś moim koszmarem, wciąż nim jesteś. Cicho łkam na myśl o tym. Oczy mówią najwięcej, wydają największy sekret mojej duszy i umysłu. Zaczaruj mnie. W śnie patrzyłeś na mnie. Słychać było Twój krzyk. Byłeś strachem. Tym z którym się zaprzyjaźniłam. Ciemna uliczka, zgasły wszystkie światła. Czuć było tylko Twój niespokojny oddech. A ja nie mogłam nic... To była codzienność. To było zło.
 Pamiętaj. Moim przyszłym adresem zamieszkania będzie księżyc. Będę miała mały drewniany domek, z dużym ogrodem. Będę szczęśliwym człowiekiem. Nie będzie tam Ciebie. Będzie pięknie. Będzie cudownie. Nieopodal będzie płynął strumyk z moich łez, ich już nie będzie. Na drzewach będą wisiały moje marzenia, za każdym razem będę mogła je zerwać i spełnić. Będę rozmawiała z gwiazdami. Śniło mi się to.
 To chore. Tego nie ma. To co jest, to jest nic. Milcząca pustka pełna melancholii. Ja chyba nie potrafię.

Dobranoc.